Gebrandschilderd glas
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Gebrandschilderd glas is glas waarop met speciale verf, die metaaloxiden bevat, een voorstelling is aangebracht. Deze verf wordt door verhitting op hoge temperatuur in het glas gebrand om de kleuren te fixeren.
Omschrijving
Brandschilderen is een eeuwenoude techniek waarbij afbeeldingen of decoraties duurzaam op glas worden aangebracht. De verf bestaat uit pigmenten, vaak metaaloxiden en glasdeeltjes, vermengd met een medium zoals water, azijn en/of Arabische gom. Na het schilderen wordt het glas op hoge temperaturen (tussen 550°C en 680°C) in een oven verhit. Tijdens dit proces versmelten de glasdeeltjes in de verf met het glasoppervlak, waardoor de pigmenten permanent aan het glas hechten. Het aanbrengen van contourlijnen, schaduwen en kleuren gebeurt vaak in verschillende lagen, met tussentijdse brandprocessen.
Toepassingen en Historie
Gebrandschilderd glas wordt al sinds de Middeleeuwen gebruikt, voornamelijk voor het versieren van kerkramen met religieuze voorstellingen. Het is een techniek die vaak gecombineerd wordt met glas-in-lood, waarbij kleine stukjes gekleurd of gebrandschilderd glas samengevoegd worden met loodstrips. Naast traditionele toepassingen in kerken, kastelen en herenhuizen, wordt gebrandschilderd glas tegenwoordig ook gebruikt in moderne architectuur en interieurontwerp, zoals in scheidingswanden, verlichtingsarmaturen en meubels. Het is mogelijk om zowel figuratieve als non-figuratieve ontwerpen te realiseren.
Vergelijkbare termen
Loodglas
Gebruikte bronnen: